प्यार अपने आप में ही इतना गहन है कि शब्दों में बयां नही किया जा सकता तो फिर कितना मुश्किल है उसके बारे में कुछ कह पाना जिसे हम बेइन्तहां प्यार करते हैं । चेहरे से छलकती सादगी जिसकीमासूमियत की वो मिसाल हो तुमप्यार भी नहीं है प्यारा जितनाप्यारा सा वो क़माल हो तुमदिल में […]
एक एहसास…
World knows you as the Yogeshwar Krishna, the one who spoke the eternal science of spirituality in Bhagwad Geeta. People may revere you as the Govind, the Superman who transcended all the five senses. But an ignorant soul like me see you as love incarnate. A manifestation of truest, purest form of love ever known. […]
Love letter to Krishna
Krishna bhakti is something we got in our DNA. Since my birth I have seen Janmashtami being celebrated with much pompous in my grandmother’s house. Generally the bhajan party starts around 8 and continues till 12. At midnight the house as if comes alive with “Nand gher anand bhayo”. The most interesting part for me […]
“My” Krishna
अगर वो तेरा है तो उसे बांध के मत रख,इश्क पाक रूह है तू उसे किसी पिंजरे में मत रख। कैद तो कैद है किसी पंछी से पूछना,मजबूरी का नाम तू मुहब्बत मत रख। जिस दिन खुलेगा पिंजरा वो उड़ जायेगा,वो सिर्फ तेरा है तू ये वहम भी मत रख। मुझे मालूम है उसको खोने […]
अगर वो तेरा
If I ever had to write a book, on what topic would i write on ?…That was the thought since many days in my mind. Something that is central to my life experience. It would definitely be “love”. Just as we grow from infancy to middle age and then age of wisdom, my definitions about […]
LOVE….
प्रेम है जहाँ
भोग नहीं ,विलास नहीं
देह की चाह नहीं,
प्रेम की वेदी पर
मूक प्रार्थनाएँ,
शब्दों के दास नहीं
मेरे सभी गीत,
अर्पित तुझे
कोई अतृप्ति ,कोई प्यास नहीं !
##शुभा
તદ્દન બાળક હતી ત્યારથી દાદીમાં સાથે ઘરની એક જ દીવાલે આવેલા મંદિરમાં જતી. ‘બા’ એ ફક્ત આપતા જ શીખવ્યું હતું, માંગતા નહીં! આપણે ભગવાન પાસે કંઈ જ માંગવા નથી આવતા એ વિચાર એમનો જેટલો સ્પષ્ટ હતો એટલો સ્પષ્ટ મારામાં રેડયો હતો. હું મંદિરે જતી…
છેક ૨૮ વર્ષે કૈંક માગ્યું અને ના મળ્યું! મારા આટલા વર્ષોનું પુણ્ય – કર્મ દાવ પર હતા પણ ના જ મળ્યું. ૨૧ વર્ષે આભ તૂટે તેવી તકલીફ અંગત જીવનમાં જોઈ; કોઈ ફરિયાદ કે રો-કકળ નહીં, ચુપચાપ આંસુ લુછીને કામ પર લાગી ગઈ. ભણવામાં, જોબમાં અને છેલ્લે તો સામજિક પ્રવૃતિમાં એટલી ગળાડૂબ હતી કે મારી જાત વિષે વિચારવાનો સમય કે પરવાહ જ ના હતી. છત્તા કોઈ રીતે ન્યાય ના મળ્યો, લાયકાત પ્રમાણેની કોઈ વસ્તુ-વ્યક્તિ-જોબ-જીવન-સગવડ-માન ના મળ્યું. પૂરી પ્રમાણિકતાથી દરેક કર્મ નિભાવ્યું, જીવ નીચોવીને કામ કર્યું પણ લગભગ કશેજ કંઈ જ ના ઉગ્યું. આમ કેમ? સવાલોના વાવાઝોડા ઉભા થઇ ગયા. ધર્મ વિષે, કર્મ વિષે, નસીબ વિષે, જીવન વિષે…
View original post 433 more words
એકવેરીયમની માછલીઓ તેમની
ખુબસુરતી ની સજા ભોગવે છે….
સંબંધોમાં કમિટમેન્ટનું બીજું નામ કૃષ્ણ છે..!!
